- do nogi broń!
- воен. к ноге́! (команда)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
do nogi broń!
Смотреть что такое "do nogi broń!" в других словарях:
do nogi broń — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} komenda wojskowa nakazująca postawić trzymany w ręce karabin kolbą na ziemi przy prawej nodze {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
broń — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. broni; lm M. bronie {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj wojsk, typ formacji zbrojnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Służyć w broni podwodnej, pancernej. Taktyka, korpus oficerski broni pancernej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
broń — 1. Dać, włożyć komuś broń do ręki «wyposażyć kogoś w środki działania, w argumenty przeciw komuś, czemuś»: Odrzucić anglikanizm znaczyło przyznać się do błędu i dać broń do ręki tym, których uważał za najgorszych przeciwników religii objawionej.… … Słownik frazeologiczny
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
noga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nodze; lm D. nóg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kończyna dolna człowieka; kończyna zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawa, lewa, przednia, tylna noga. Krótkie, krzywe, smukłe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
rzucać — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… … Słownik języka polskiego
